کریمی-شفر؛ دو فیلم با یک بلیت

حمیدرضا عرب: شکست کریمی مقابل استقلال برای هواداران این تیم جذابیت‌های بسیاری خواهد داشت، تنها به این دلیل که او یکی از نوادر باشگاه رقیب است، اما این بازی برای وینفرد شفر جور دیگری است و پیرمرد تنها به بهانه سر و سامان دادن به اوضاع امتیازی تیمش گام به ورزشگاه سردار جنگل می‌گذارد. در واقع کریمی عصر جمعه باید هم با هواداران استقلال سرشاخ شود و هم وینفرد شفر که برای خودش جایگاه پنجمی را در نیم‌فصل نخست لیگ هجدهم کمترین جایگاه ممکن می‌داند. تردیدی نیست هم شفر و هم کریمی تیم‌هایشان را با برنامه‌های دفاعی وارد میدان نکنند. دو سرمربی به‌دنبال بازی هجومی خواهند بود و بعید نیست توپ هر لحظه روی یک دروازه به گردش درآید.
داستان سپیدرود با کریمی شیرین می‌شود اگر حسین زرگر سوت پایان بازی عصر جمعه این تیم مقابل آبی‌های پایتخت را به نشانه پیروزی نماینده فوتبال رشت به صدا درآورد. سپیدرود آن روز که در ورزشگاه آزادی رخ در رخ مدافع قهرمانی و بهترین تیم حال حاضر فوتبال ایران قرار گرفت و در واپسین ثانیه‌ها گل شکست را پذیرفت شاید فهمید که اگر قدری خوش‌شانس باشد می‌تواند امتیاز بازی‌های بزرگ را هم به چنگ آورد. آن روز می‌توانست برای علی کریمی و سپیدرود نقطه عطفی در پایان دادن به روند سینوسی و پرفراز و نشیب باشد، اما اقبال یار این تیم نبود و نماینده فوتبال رشت بازنده، میدان بازی با پرسپولیس را ترک کرد تا علی کریمی و سپیدرود از رسیدن به اعتباری تازه در لیگ هجدهم محروم بمانند.
حالا تقابل با استقلال فرصت دوباره‌ای در اختیار سپیدرود گذاشته تا شاید با پیروزی مقابل یک نام بزرگ، امید‌های رشتی‌ها را برای ماندن در لیگ برتر فزونی و به خود نیز اعتبار تازه‌ای ببخشد. واقعیت این است که تحمل قعرنشینی برای مردمان رشت که پس از سال‌ها نماینده‌ای را در لیگ برتر دارند، دشوار است و بیم آن می‌رود که تن سپیدرود به قعرنشینی عادت کند و در همان نقطه با لیگ برتر وداع گوید. پیروزی اخیر نفت مسجد سلیمان و صعود خیره‌کننده این تیم مزید بر علت شده تا رشتی‌ها خطر را بیشتر حس کنند. به همین دلیل است که امتیاز گرفتن از استقلال و حتی رسیدن به پیروزی در شخصیت این تیم اثرات بسیار بنیادین خواهد گذاشت.
سپیدرود در ورزشگاه آزادی که پرسپولیس را تا آستانه تساوی شبه‌باخت در خانه‌اش پیش برد، نشان داد به‌خوبی از فاکتور هیجان بهره‌مند است. ویژگی که سرمربی این تیم در ذات خود دارد و اگر این مثل را که «از کوزه برون همان تراود که در اوست» را درباره کریمی و سپیدرود صادق بدانیم، احتمالا آن‌ها در این بازی بزرگ هم بسیار هیجان‌انگیز خواهند بود. شاید اگر سپیدرودی‌ها در همه بازی‌ها اینچنین خود را در قاب دید همگان می‌دیدند اکنون جایگاه بهتری را تجربه می‌کردند، اما واقعیت این است که در طول فصل برای تیم‌هایی از این دست تنها چهاربار این اتفاق رخ می‌دهد که با سرخابی‌ها مصاف دهند و تمام‌قد دیده شوند.
عصر جمعه برای علی کریمی که دوست دارد نام نیکی از خود در فوتبال رشت باقی بگذارد و لااقل این تیم را در دایره لیگ برتری‌ها حفظ کند، روز دیگری است. او رخ در رخ تیمی سرد و گرم چشیده قرار می‌گیرد؛ تیمی که سال‌هاست به‌واسطه دور ماندن از قهرمانی لیگ حال خوشی ندارد و این فصل را هم می‌کوشد تا شاید دوباره به سهمیه لیگ قهرمانان آسیا دست یابد. تقابل کریمی با استقلال یک طرف، تقابل او با وینفرد شفر را هم باید سوی دیگر جذابیت‌های این بازی تلقی کرد. در حقیقت دو بازی در دل یک بازی را شاهد خواهیم بود؛ بازی اول میان کریمی و استقلال است و بازی دوم میان کریمی و شفر.
کریمی خود سال‌ها در فوتبال آلمان حضور داشته و با قاعده مربیان این تیم کاملا آشناست. شفر از یک مدیریت ذاتی که خاص مربیان آلمانی است به‌خوبی بهره می‌برد. گرچه او نتوانسته خودش را در قامت یک مربی مقتدر نظیر آنچه میان برانکو و پرسپولیس برقرار است جا بیندازد، اما نمی‌شود از کنار خدمات و تاثیرگذاری‌های او در استقلال نیز به‌سادگی گذشت و کاملا مشخص است اگر استقلال می‌خواست با مربیگری منصوریان پیش برود همان جهش نیم‌فصل دوم لیگ هفدهم را هم تجربه نمی‌کرد.
شفر را باید یک مربی متوسط رو به بالا نامید، نه یک مربی کارکشته و همواره جام‌آور. تاریخچه مربیگری او نیز این ادعا را ثابت می‌کند، اما همین مربی می‌تواند چالش بزرگی مقابل علی کریمی باشد و تلخ‌کامی‌های او را با داشته‌های امروز استقلال که ستاره‌های آنچنانی در ترکیب خود ندارد، بیشتر کند. در واقع اگر بخواهیم در این تقابل تعارف را کنار بگذاریم باید به این مهم مهر تایید بزنیم که استقلال با همین تیم نه‌چندان مدعی و هماهنگش نیز قادر است در رشت از پس سپیدرود برآید و سومین ۳ امتیاز سریالی خود را در لیگ نیز به دست آورد.